Het is ongelooflijk hoe goed het conditioneel met me gaat, ik heb drie dagen op rij flinke tuinwerkzaamheden verricht, de laatste twee dagen samen met Marcel. We hebben de wilg geknot, waar een enorme berg hout vanaf kwam, die weer in overzichtelijke stammen, takken en twijgen moest worden geknipt, verdeeld en weggewerkt. Er ligt nu een flinke stapel te wachten op een hakselsessie. Ik heb struiken en uitgebloeide vaste planten gesnoeid, we hebben paden aangeveegd én ik heb nog één maal het gras gemaaid! De tuin is bijna winterklaar!
Elly van het hospice kwam onverwacht langs om de zieke een bloemetje te brengen en was heel verrast dat ze me in overall met een kruiwagen in de tuin aantrof!
En nu lees ik vanmorgen een vraag in de Facebook groep van patiënten na een allo SCT of een kerstboom al 'mag' 100 dagen na een transplantatie. Ik heb toen nog eens opgezocht hoe dat dan zit met de leefregels en planten; blijkt dat ik geen snijbloemen in huis mag hebben (ik heb na thuiskomst uit het ziekenhuis gemiddeld drie boeketten tegelijk in huis verdeeld staan!), dat ik liever geen planten moet verpotten (ik heb buiten bakken violen, helleborus en kamerplanten staan verpotten) en dat ik met tuinieren contact met tuinaarde moet vermijden (ik zat de laatste dagen met mijn handen in rottend blad én in de aarde). Had ik het anders gedaan als ik dat hoofdstuk tevoren beter had gelezen? Op hoop van zeggen dan maar!
Ik was vanmorgen opeens die mutsjes op mijn kale hoofd helemaal zat. Zo'n mutsje zit half over je oor, dat is lastig met je bril opzetten en met mondkapjes om doen. Ik heb toen mijn pruik uit 2013 uit de mottenballen gehaald en opgezet. Wat een kop met haar!!! De rek is er iets uit, misschien is ie van ouderdom wat gaan lubberen, eerst maar eens kijken of ie niet afwaait als ik in de wind loop of fiets!
Bij ons in het Groene Hart begin ik weer schaapjes in de weilanden te zien met grote rode vlekken op de rug. Pas toen we hier in de regio kwamen wonen heeft boer Willem me uitgelegd dat de ram die de ooien moet dekken een tuigje om krijgt met een blok verfkrijt op zijn borst, zodat iedere ooi die hij gehad heeft een vlek verf op de rug krijgt. Zó kan de boer zien of alle ooien gedekt zijn.
Ik heb nog geen liefkozende acties gezien tussen onze logé (door Marcel Harry Dekkers gedoopt, vanwege de hoog gespannen verwachtingen die we van hem hebben) en Claire en Anne. De schapenboer waar Harry vandaan komt schatte in dat hij in december voldoende geslachtsrijp is om de dames te bevruchten. Ik ben benieuwd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten