De klim naar boven

Kijk eens naar mijn labwaarden: het Hb is gelijk gebleven op 5.6, maar de leuco's (witte cellen) zijn van kleiner dan 0.1 naar 0.3 en nu naar 0.7 gegaan én de plaatjes zijn gestegen, dus: IK KLIM UIT DE DIP!!! en dan komt de finish in zicht! 

ik heb gister de versie zonder hanekam op de lotgenoten-facebooksite van Hematon gezet en binnen 2 uur had ik allemaal lieve reacties en gingen veel patienten in navolging van mij los met foto's van hun kale koppies, alsof ze een zetje nodig hadden om kaal uit de kast te komen! Wie had gedacht dat ik met mijn post een coming out day in stamcel Nederland zou veroorzaken!

Gisteravond kwam de avondverpleegkundige met een doos 'Keppie' nachtmutsjes waar ik er één uit kiezen mocht, een heerlijk warm aansluitend fleece mutsje voor op mijn kale koppie. Nou, is dat niet lief?

Ik heb inmiddels een morfinepomp gekregen, deze zit ook weer aangesloten op de magische PICC lijn. Als ik op de knop druk krijg ik 1 mg morfine toegediend, daarna blokkeert hij zeven minuten, zodat ik me zelf niet in een coma kan spuiten. Het is nog even uitproberen hoevaak ik moet drukken, het effect is afname van de pijn, zodat ik voldoende kan blijven eten, pijnvríj is niet het doel. Ik blijf als basis 4 gram paracetamol slikken. 

Ik ben zó blij dat ik mijn blog ben gestart. Het is net als op de Camino: het maakt dat ik bewust meemaak wat er met me gebeurt, het geeft me afleiding, het maakt dat ik elke dag weer bewust afsluit en, misschien wel het belangrijkste, alle lieve reacties en het medeleven dat ik van jullie allemaal ontvang via appjes, kaarten en telefoontjes. Dat geeft zo'n support! Bedankt!

NB Er ging van alles mis bij het posten van mijn bericht van vandaag en ik weet ook niet of ik het nog op orde krijg. Dus als ik opeens uit de lucht ben, is dat alleen een digitale ramp!