Dagje alleen

Toen ik pas mijn verzameling pillen aan de ontbijttafel innam, vroeg Abel waarom dat nodig was en of ik dan nog stééds kanker had, na die lange opname was het toch wel klaar zeker! En Luuk verzekerde met een serieuze blik in zijn grote bruine ogen dat ik omdat ik kanker had wel dood kon gaan, dat was ook met mama's moeder gebeurd. Wat krijgen die kinderen toch veel mee van al dat grote mensen leed. Ik heb ze verzekerd dat ik een goede kans heb het er levend af te brengen. 

Vandaag vertrok de hele meute voor een afscheidsbezoek aan de 92 jarige Oma Bé in Haarlem gevolgd door een eerder gepland bezoek aan het Teylers Museum voor Maarten jeugd sentiment en voor de jongens een kans om een fossiel dinosaurus ei en fluorescerende stenen te bekijken. Luuk vroeg zich af of ze wel met een 'ruimtescanner' gekeken hadden of er een babydinosaurus in zat. Goed denkwerk. 

Ik bracht dus een dagje in eenzaamheid door in een leeg en doodstil huis, waarvan ik het grootste deel in mijn bed doorbracht met tussendoor wat kleine klusjes. 

Rond borreltijd werd de stemming paniekerig toen er van alles mis ging met digitale tickets, foutmeldingen bij incheckpogingen, gezondheidsverklaring ed. We hielden ons er buiten tot opeens het licht door brak een alle dingen om groen stonden. 

We sloten de dag af met een gezellige gourmet maaltijd!